 |
| Teaninich 10 yo Flora & Fauna |
Teaninich 10 yo Flora & Fauna
W sąsiedztwie Dalmore, na obrzeżach niewielkiego miasteczka Alness pracuje Teaninich - trzecia największa oraz trzecia najstarsza destylarnia słodowa w portfolio brytyjskiego koncernu Diageo. Gorzelnia została założona w 1817 roku i niedawno obchodziła swoje 200. urodziny. Obecnie większość produkowanej tutaj whisky dedykowana jest "blendom" (głównie Johnnie Walker). Jedyną dostępną wersją single malt jest Teaninich 10 yo wchodzący w skład popularnej serii Flora & Fauna.
Destylarnia Teaninich powstała w zasadzie z tego samego powodu co oddalona o ponad 60 kilometrów na północ Clynelish. Miała bowiem pełnić funkcję alternatywnego rynku zbytu dla nadwyżek uprawianego przez okolicznych farmerów zboża, a w konsekwencji ukrócić ich zapędy do nielegalnego pędzenia bimbru. Założycielem Teaninich był kapitan Hugh Munro, właściciel posiadłości o tej samej nazwie oraz były żołnierz.
Destylarnia Teaninich powstała w zasadzie z tego samego powodu co oddalona o ponad 60 kilometrów na północ Clynelish. Miała bowiem pełnić funkcję alternatywnego rynku zbytu dla nadwyżek uprawianego przez okolicznych farmerów zboża, a w konsekwencji ukrócić ich zapędy do nielegalnego pędzenia bimbru. Założycielem Teaninich był kapitan Hugh Munro, właściciel posiadłości o tej samej nazwie oraz były żołnierz.
Po uruchomieniu produkcji Munro zaangażował się dość mocno w lobbowanie za zmianami w ówczesnej ustawie akcyzowej, mającymi dawać większe przywileje legalnym gorzelnikom z Highlands. Można się jedynie domyślać, że uchwalony w 1823 roku tzw. Excise act, przyjął z ogromną radością. 8 lat później sprzedał on jednak całą posiadłość wraz z gorzelnią swojemu młodszemu bratu - porucznikowi Johnowi Munro, który zarządzał Teaninich aż do roku 1850.
Na skutek oddelegowania do Indii zmuszony był on wówczas wydzierżawić destylarnię Robertowi Pattisonowi (temu samemu, który niemal pół wieku później doprowadził rynek whisky do słynnego załamania zwanego potocznie "Pattison Crash"). Po kilku zmianach właścicielskich, w 1933 roku Teaninich trafiła w ręce Distillers Company Ltd. Od tego momentu gorzelnia była wielokrotnie rozbudowywana i modernizowana, tak że po starych budynkach pozostało już w zasadzie tylko wspomnienie.
Obecnie zakład korzysta ze słodu przygotowywanego w Glen Ord oraz wyposażony jest 6 alembików mogących produkować prawie 10 mln litrów spirytusu rocznie. Ciekawostką jest fakt, że w Teaninich nie ma tradycyjnej kadzi zaciernej, co w branży gorzelniczej jest prawdziwym ewenementem. Praktykowana tutaj od 2000 roku filtracja zacieru w urządzeniu zwanym mash filter pozwala na uzyskanie bardzo czystej brzeczki.
Zapach: świeży, z aromatami zielonych jabłek, gruszek, cytrusów, słodu, miodu, siana, wanilii oraz wrzosu
Smak: oleisty, świeży, z nutami cytrusów, imbiru, słodu, płatków zbożowych, wanilii, dębu oraz odrobiny dymu i soli w tle
Finisz: średnio-długi, lekko dymny, kremowy, pieprzny z posmakiem ziół
Moja ocena: 4/10
10-letni Teaninich to dość nierówna, aczkolwiek intrygująca whisky, stąd taka a nie inna ocena. Oczywiście daleko jej do takich edycji jak 16-letni Mortlach, 16-letni Dailuaine czy 12-letni Blair Athol, ale na tle podobnych profilowo Auchroisk, Linkwood, Strathmill lub Inchgower prezentuje się całkiem dobrze. Na pewno warto dać jej w kieliszku trochę czasu na ukazanie różnych aspektów swojego oblicza.
Cena: ok. 250 zł
Podobne whisky: Glen Ord 12 yo | Old Pulteney 12 yo | Inchgower 14 yo Flora & Fauna | Glen Scotia 12 yo
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz