Produkcja whisky - etap VI - BUTELKOWANIE - Johnnies Whiskies - blog o whisky

Linia butelkująca whisky

Produkcja whisky - butelkowanie

Ostatni etap produkcji whisky to butelkowanie. Większość dostępnych na rynku whisky powstaje ze zmieszania destylatów pochodzących z wielu beczek. Whisky single malt jest mieszanką destylatów wyprodukowanych wyłącznie z jęczmienia i wyłącznie przez jedną gorzelnię. Whisky blended powstaje z kupażu whisky jęczmiennych oraz zbożowych, pochodzących nawet z kilkudziesięciu różnych destylarni.

Różnice w szczelności beczek oraz ilości związków chemicznych w drewnie, wpływają na to że po okresie leżakowania, spirytus wydestylowany w tej samej partii może różnić się od siebie mocą, smakiem oraz kolorem.

W celu utrzymania stałych właściwości sprzedawanej whisky, destylaty z poszczególnych beczek rozcieńcza się do zawartości alkoholu 40-46% i miesza ze sobą. Dzięki temu Glenfiddich kupiony w 2010 roku powinien smakować i wyglądać tak samo jak ten nabyty w roku 2013. Niektóre gorzelnie (np. Highland Park) wlewają uzyskaną mieszaninę z powrotem do beczek, w których leżakuje ona jeszcze ok. 6 miesięcy. Pozwala to osiągnąć większą spójność oraz równowagę smaków i zapachów w gotowym produkcie.

Przed samym butelkowaniem większość whisky poddawana jest dodatkowo zimnej filtracji (ang. chill-filtering). Polega ona na przepuszczeniu schłodzonego trunku (do temperatury -10–4 stopni Celsjusza) przez szereg filtrów płytowych (od kilku do kilkunastu). Dzięki temu usuwa się kwasy tłuszczowe, estry oraz złożone białka odpowiedzialne za mętnienie whisky, ale jednocześnie osłabia barwę i smak trunku.

Żeby poprawić kolor whisky jej producenci barwią ją karmelem (E 150a). Zgodnie z prawem jego stężenie nie powinno przekraczać 0,05% (taka ilość nie ma raczej wpływu na smak). Dodatek karmelu pozwala utrzymać barwę zgodną z wyznaczonym standardem, w każdej butelkowanej partii alkoholu. Szczególnie powszechne jest barwienie whisky młodych, najczęściej „blended”. Zdarza się wówczas, że w rezultacie whisky 3yo jest ciemniejsza niż whisky 12yo. Jeżeli zatem, przy zakupie whisky chcemy sugerować się jej kolorem, warto sprawdzić czy na etykiecie znajduje się napis 'natural colour'.

Wymienionym wyżej zabiegom z reguły nie podlegają whisky typu single cask lub single barrel – zabutelkowane z jednej, konkretnej beczki. Na etykietach takich wersji podany jest numer i rodzaj beczki, numer butelki oraz data destylacji i zabutelkowania. Zawartość alkoholu w tego typu trunkach wynosi 50-65% w zależności od wieku. Whisky, która przed zabutelkowaniem nie została rozcieńczona wodą określana jest mianem cask strength. Bardzo często również te wersje są 'non-chill-filtered' oraz 'natural colour'.

Decyzja o zabutelkowaniu danej beczki whisky nie jest łatwa. Głównie ze względu na podatek, który płaci się w momencie zabutelkowania oraz dalsze koszty związane z wprowadzeniem produktu na rynek. Istnieją trzy możliwe opcje butelkowania whisky. Pierwsza, tzw. Official Bottling (OB) to whisky sprzedawana przez destylarnię, w której została wyprodukowana lub przez firmę która tą destylarnię posiada. Druga, tzw. Independent Bottling (IB) to whisky wprowadzana do obrotu przez niezależną rozlewnię whisky (np. Cadenhead’s, Gordon & MacPhail, Signatory, Adelphi, Douglas Laing & Co.). Trzecia opcja to Independent Bottling, bez określenia destylarni z której whisky pochodzi – szczególnie popularny dla whisky z wyspy Islay (np. Ileach, Finlaggan).

Butelkowanie większości szkockich whisky ma miejsce w centralnej Szkocji – w rejonie pomiędzy Glasgow a Edynburgiem. Przykładem firmy zajmującej się tym przedsięwzięciem jest Broxburn Bottlers położona niedaleko Edynburga, butelkująca m.in. whisky: Benriach, Glengoyne, Glenfarclas oraz Dalmore.

Obecnie jedynie Glenfiddich, Glenglassaugh, Glen Grant, Springbank, Bruichladdich oraz Kilchoman butelkują whisky na terenie destylarni.

butelkowanie whisky Highland Park

Poprzednie etapy produkcji: