Glen Grant 10 yo 1970's

Glen Grant 10 yo 1970's

Destylarnia: Glen Grant | Region: Speyside | Gatunek: Single malt OB | Moc: 43% | Nota: 5,5

Uruchomiona w 1840 roku Glen Grant, to najstarsza z czterech destylarni zlokalizowanych w niewielkim miasteczku Rothes na terenie Speyside. Do tej pory na blogu opisywałem przede wszystkim edycje butelkowane przez Gordon & MacPhail (2004, 40 yo, 50 yo, 15 yo 100 Proof 1980's), aczkolwiek pojawiła się też jedna wersja oficjalna - podstawowa 10-latka. Dzisiaj przyjrzę się bliżej jej odpowiedniczce z lat 70. butelkowanej na rynek włoski.

Inicjatorami powstania Glen Grant byli dwaj bracia: John Grant - miejscowy sprzedawca zboża oraz James Grant - radca prawny i burmistrz Elgin. W roku 1872 kontrolę nad zakładem przejął syn Jamesa - James 'Major' Grant, który z powodzeniem zarządzał interesem przez niemal 6 kolejnych dekad, a następnie oddał go w ręce wnuka - Douglasa Mackessaka. Po Wojnie gorzelnia połączyła się z Glenlivet tworząc spółkę Glenlivet & Glen Grant Distilleries Ltd.

Na początku lat 60. destylarnię odwiedził niejaki Armando Giovinetti - włoski przedsiębiorca, który tak rozsmakował się w tutejszej whisky, iż postanowił ruszyć z jej promocją w swoim kraju. Jak się później okazało, jego działania przyniosły nadspodziewanie dobry efekt. Wkrótce bowiem Italia stała się rynkiem numer jeden jeżeli chodzi o eksport Glen Granta. 

Bardzo długi związek rodziny Grant'ów z gorzelnią zakończył się ostatecznie w roku 1978, kiedy to jej właścicielem został kanadyjski koncern Seagram. Na początku obecnego stulecia zakład przejął francuski koncern Pernod Ricard, ale w myśl przepisów antymonopolowych, został zobowiązany przez Komisję Europejską do jego odsprzedaży. 5 lat później znalazł się w rękach włoskiej grupy Campari.

Opisywany dzisiaj Glen Grant 10 yo został zabutelkowany w latach 70. na potrzeby wspomnianego już Armando Giovinettiego, a konkretnie Giovinetti G.I.B. S.p.A. Milano, z mocą 43%. Do jego zestawienia wykorzystano najprawdopodobniej destylaty z beczek po sherry oraz po bourbonie.

Armando Giovinetti

Źródło: https://singlemalt.pl/glen-grant-the-major-s-reserve-40-1-l
Copyright © SingleMalt.pl | Możesz wykorzystać ten tekst jeśli opublikujesz go wraz z hyperlinkiem do źródła!

Zapach: na początku dość dziwny, zmurszałe drewno, trochę runa leśnego... po chwili ustępują one jednak aromatom suszonych moreli, duszonych jabłek, miodu, toffi, kandyzowanej pomarańczowej skórki, kandyzowanego imbiru, czekolady, skóry, tytoniu, pasty do mebli oraz zwęglonego drewna

Smak: pikantny, ziołowy, z akcentami gałki muszkatołowej, pomarańczy, orzechów, imbiru, kakao oraz subtelnym zadymieniem w tle

Finisz: średnio-długi, ziołowy z posmakiem orzechów i przypraw

Moja ocena: 5,5/10

Jak w przypadku większości opisywanych już przeze mnie whisky z lat 70.-80., stare oblicze Glen Granta jest zupełnie inne od dzisiejszego, zdecydowanie bardziej złożone. Jak na 43% mocy imponuje bogactwem aromatów. W smaku i finiszu nie jest może aż tak kompleksowo, ale po ponad czterech dekadach spędzonych w butelce nie jest to niespodzianką. Momentami wyczuwalny jest tutaj po prostu brak mocy...

Podobne whisky: Balvenie 10 yo Founders Reserve 1980's | Dufftown-Glenlivet 10 yo 1980's | Glendronach 12 yo 1980's | Glendullan 12 yo 1980's | Glenlivet 12 yo 1980's | Inchgower 12 yo 1980's | Linkwood 12 yo 1970's | Oban 12 yo 1980's